SUÇ SENDE  ONDA DEĞİL!

Güveniyorsun,seviyorsun,her dediğini kabul ediyorsun,ağlayıp zırlayınca suçu ona mı bırakıyorsun. Bırak Allah aşkına..

Akşam oturmuş muhabbet ediyorsunuz.Aranız iyi kötü arası bir şey.Yine de sevmekten vazgeçmek yok tabi.Kural bu ya ‘’Ne olursa olsun sevmekten vazgeçme.’’ Tabi tabi vazgeçmede gör kalbinin körünü! Neyse muhabbet koyu gülüyorsunuz falan sonra soruyorsunuz ne yapıyorsun diye, içmek için bir şeyler hazırlıyorum diyor.Sizde onun iyiliğini istediğiniz için içmesini istemiyorsunuz.Sanki o içse zararı size dokunacak! 

 Haklısınız bunları hissetmekte çünkü seviyorsunuz. Sonra ondan ricada bulunuyorsunuz ‘Lütfen bugün içme.’Soru geliyor karşıdan 'Neden içmeyeyim ki? ''Elinin körü olduğun için içme.İçmeyeceksin ya, sen içince benim canım yanıyor.''Tabi sen can yanmasını bilmezsin çünkü senin canın yanmadı henüz. Neden sorusu kulaklarda çınlıyor...Dayanamayıp söylüyorsunuz ‘Azıcık değerim varsa içme.’ Bu kelimeleri gördükten sonra  size şöyle bir cevap geliyor ‘Tamam.’ O an içinizde kuşlar havalanıyor yükseklere.. Alt tarafı tamam dedi farklı bir şey deseydi olurdunuz pilot.. O gece güzel geçiyor  çünkü size söz verdi ve içmeyecek.Bunun huzuru içinde gece uykuda bir rahatlama,ferahlama..Kıvranmadan yatıyorsunuz yahu.O ayaklar çarşafı yamuk yumuk etmiyor mesela.Sağa dön,anne karnında ki bebek pozisyonunu al ve uyu.He bir de yanınızda ki ayıcığı ve ya yastığı sanki ona sarılıyormuşsunuz hissinin  edası vazgeçilemez..

 

Sabah oldu,öğlen oldu cevap yok.Akşam oluveriyor zorlaya zorlaya. Mesaj geldi..

Sonunda.Saat  kaç olmuş nerdesin ne yapıyorsun? Soruları beyninizi yıkasa da soramıyorsunuz..Direk yönelt soruyu.Dün gece içtin mi? Evet uyumadan önce içtim.Nasıl yani? Hani bana söz vermiştin içmeyecektin.Ben sana diyorum ki değerim varsa içme.Değerim yokmuş demek ki içmiş.İnanıyoruz bizde,seviyoruz ya en saf duygularla…

Boşa canım,boşa uğraşma senin onu sevdiğin gibi sevmeyecek,senin ona verdiğin değeri de vermeyecek.Eee? O zaman sen halen neden suç arıyorsun ki onda? Arama boşuna inanmasaydın,üzülmezdin.Suç sende onda değil!

Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
... Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vazm mı geçiyorum, varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem ?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..”

Özdemir Asaf

SUSUYORUM SADECE DİNLE

Beni, yangının ortasında bıraktıgın günden beri susuyorum.
Senden sonra ne bir başkasından Aşk dilendim
nede bana okyanusları vaad edenlere yelken açtım.
Sadece Sustum, susadım ve sensizlige direndim..

Gururum senle gitmişti, umutlarım ise sensizlikle.
Sen kendini bensiz benden ayrı düşlerde uyuturken,
bense sensiz senin hayalinle sevişiyordum.
Ve
Beklemenin, seni getirmediğini bile bile bekliyordum.
Sendeki sevdanın ar damarı çoktan çatlamıştı onu da biliyordum.
Ama herşeye rağmen sana susuyordum.

Belki de bana sensizlikten başka bir şey bırakmadıgın için
susmalarıma sıgınıyordum.
Peki hiç akılsızlıgına düşmüyor muyum?
Yada bensizlik seni hiç kahretmiyor mu?

Kendimizi bilmeden yalnızlaştıran ve yalnızlıga bile bile kucak açan
İnsanlarız ve hep kendimize insafsız davranıyoruz.
Aslında Aşk çogu zaman kimilerine yalnızlık,
kimilerine yarınsızlık, kimilerine ise yarım kalmışlık bırakır.
Oysa ben Aşk'tan önce de yalnızdım..
Demek ki geldiğin gibi gitmemişsin.!
Gittigin gibi bir çok şeyi de götürmüşsün.

Gülüşüne ömrümü vermiştim.
Gidişinle ölümü gördüm.
Sırf buna inat;
Her geçen gün yeni bir ölüm doguruyorum.
Sen hem gülebiliyor hemde gidebiliyorsan.
Peki söyle neden beni sevdigini söyledin...

Beklenmedik bir anda gittin.!
Geride Ne sevebilecek bir kalp bıraktın
ne de gelmeni bekleyecegim bir durak.
Gözlerimden damla damla kan kaybedip,
yüregimde avuç avuç acı biriktirdim.
Ve sen hala bensiz YAŞIYORSUN ben ise sensiz ÖLÜYORUM...

YAPTIĞIN BİR ŞEY YOK BOŞUNA YAPIYORUM DEME!

 

Ders çalıştığın için ve ya hayatını düzene sokmak için çalıştığını zannediyorsun, sadece kendini kandırıyorsun.Sorduklarında çalışıyorum,yapıyorum bir şeyler diyorsun ama aslında sen de biliyorsun ki hiç bir şey yapmıyorsun.Sadece kendini kandırıyorsun.. Saat 12:40 başlıyor bilgisayar başına oturma maratonu,her şeyi unutuyorsun bütün yapacağın şeyleri, en önemli şeyleri bile unutuyorsun.Zamanını boşa harcıyorsun..
Hayatını düzene sokma zamanı ve kendine daha çok zaman ayırma zamanı gelmedi mi? Bırak artık milletin ne yaptığını ve milletin senden ne beklediğini,kendini yoruyorsun, onca yapman gereken şey varken bunları yapmak zorunda  olduğunu da biliyorsun.

 

Kendine biraz fırsat ver.Diğerlerinden farkın ne? Onlar sadece sabrı biliyor ve azmi.Azcık dayansan ne olur sanki.Sonunda kendin mutlu olacaksın..Başkalarını unut kimsenin seni düşündüğü yok.

.Herkes kendi derdinde bu devirde. Evet haklısın kendince bir şeyler yapmak istiyorsun ama kendini unutuyorsun bunu yaparken.Başkalarına bir şeyler yapacağım diye kendi kendini harap ediyorsun.Şu haline bir bak.Baştan aşağı rezil durumdasın,göz altı morluklar ve çizgiler.O tulumba göbeği saymıyorum bile.Her pazartesi diyete gireceğim yalanlarından yorulmadın mı? Yemek yedikten sonra pişmanlık ve diyete gireceğim duygusu..Sonra acıkınca yine aynı..Olmaz böyle gitmez bu düzen,boz bu düzeni biraz bak kendine,etrafına bak, sen çabalarken onlar kendilerine bakıyorlar ve ya her ikisini birlikte yürüten insanlar var onlara hayranım.Sende onlar gibi olmaya çalış onlara özen demiyorum.Onlardan azmi alarak kendine inan ve onların bu azimlerine ortak ol. Ve şimdi;

 

Yolculuk başlasın..

HEY SEN EVET, EVET SEN SANA SESLENİYORUM!

 

Yine yalnız kaldın değil mi? Yine o giderken arkasından baktın ? Neden bu kadar acı çekiyorsun ki? Seviyor mu sanıyorsun yoksa? Ahh bırak bunları kandırma kendini… J

Ne çok sevdin oysa,ne kadar da güzel umutlar besledin,saf ve temiz.. Ya o ne yaptı? Sana ihanet etti,sana seni seviyorum dedi ve gitti.Geceler boyu ağladın,gözyaşlarının içinde kendin boğulurcasına ağladın.O ne yaptı ?İçmekle unuttu seni, farklı bedenlerde farklı kokularda yaşayarak unuttu seni ve bunlara rağmen seviyorsun öyle mi?

 

Sen 10 mesaj atardın o 2 tane şimdi söyle bana kim seviyor seni? O sana seni sevdiğini söylüyor fakat 2 tane cevapla geri dönüyor, onlarda kısa cevap! Sen ne yapıyorsun? O bir mesajı atarken öyle düşünüyorsun ki ve öylesine yazıp yazıp siliyorsun ve geriden başlayıp tekrar ve tekrar yazıyorsun? Kalbini ateşe attı,kömür etti,küllerini üfledi üfleyecek.Daha ne bekliyorsun onu silmemek için? Söylesene bir kalp bu kadar can çekişebilir mi?

 

O başkalarına değer veriyor,o başkalarını seviyor,o seni beğenmiyor seni sadece kandırıyor.Gitmişsin ona diyorsun ki ben buraya gidiyorum haberin olsun,O sana nereye gittiğini söylüyor mu? Söylüyorsa bile doğru mu söylüyor? Ona inanıyorsun o sana inanıyor mu sanıyorsun,yanılma.. Sen evet sen, halen seviyor musun?

 

Cevabının halen evet olduğunu duyuyor ve üzülüyorum.Şöyle bir geriye baksana,sana üzüntüden,kederden,gözyaşıdan,kalp ağrısından baş ağrısına kadar sana başka ne verdi?

İyi bak,aç gözlerini o seni sevmiyor, o sana değer vermiyor,acısın canın acısın ki onu unutabilesin.Bana unutulmuyor deme unutuluyor bazen öyle çok seviyorsun ki çok sevdiğinden bile unutabiliyorsun..Şimdi sor kendine,değer miydi her şey? Onca gözyaşın onca üzüntün..Millet gülüyor sen üzülüyorsun? Kime ne için bu değer ? Değer mi söylesene bir insanı kendini bitirecek hatta öldürecek düzeyde sevmeye değer mi? Değmez ya dostum,değmez..